جریان سیاسی «حرکت ملی صلح و عدالت» به رهبری حنیف اتمر اعلام موجودیت کرد. این جریان برخلاف جریانات دیگر که براندازی و نظام جایگزین را پیشنهاد می‌کنند بر صلح و پی گرفتن مذاکرات دوحه (بین‌الافغانی) تاکید می‌کند. بیشترین اعضای این حرکت را چهره‌های سیاسی حکومت پیشین تشکیل می‌دهد.
حنیف اتمر رهبری این جریان سیاسی را به عهده دارد و می‌گوید که رسیدن به صلح و رفاه بدون یک نظام مشروع ممکن نیست. به باور او، عدم مشروعیت حکومت طالبان مانع بزرگی‌ست بر صلح پایدار در افغانستان.
آقای اتمر تاکید می‌کند که مشروعیت و نظام مشروع باید متکی و برخاسته از رای مردم باشد. او می‌گوید که توافق‌نامه دوحه سرآغاز سقوط جمهوریت بود و تمام موارد ذکر شده در این توافق‌نامه از سوی طرفین عملی نشده است.
به گفته‌ی او باید گفتگوهای بین‌الافغانی برای رسیدن به توافق سیاسی همه‌شمول آغاز شود.
جلیل شمس عضو رهبری حرکت ملی صلح عدالت در برنامه افتتاحیه این حرکت گفت که «آرمان و اهداف ما با طالبان یکی است.» به گفته‌ی او تفاوت در تعبیر از این تفاوت است.»
اما واکنش‌ها نسبت به این تشکل سیاسی امیدوارکننده نیست. دکتر فرامرز تمنا، پژوهشگر مسائل سیاسی می‌گوید: «چهارکلاه‌هایی که خود بخش بزرگی از مشکل بودند، هیچ گاه نمی‌توانند راه حل باشند.»
به باور آقای تمنا ۹۸ درصد اعضای این حرکت از چهره‌های حکومت پیشین است که «دست‌آوردهای ۲۰ ساله افغانستان را به خاک یکسان کردند و در آخر هم بزدلانه با میلیون‌ها دالر گریختند.»
همزمان با این، محمد محقق، رهبر حزب وحدت اسلامی و یکی از اعضای شورای عالی مقاومت برای نجات گفته است که «با استخدام چند مامور مشکل حل» نمی‌شود.
گرچند آقای محقق بصورت مشخص به حزب حنیف اتمر اشاره نکرده اما به گونه‌ی ضمنی با اشاره به این تشکل سیاسی گفته است که «راه حل قضیه افغانستان مذاکره واقعی و معنی‌دار» است نه استخدام چند مامور که کسب مشروعیت کند.
Source link