افزایش علاقه‌مندی دختران هراتی به هنر حکاکی، به‌جای خانه‌نشینی

کارگاه کوچک حکاکی که اکنون تبدیل به سکوی برای رسیدن به آرزوهای بزرگ شماری از دختران هنرمند هراتی شده ‌است.

در این کارگاه یک تیم پنج‌نفره‌ی دختران حکاک هراتی به تولید صنایع شان می‌پردازند. این دختران هراتی پس از سپری نمودن یک دوره‌ آموزش هشت‌ماهه، حکاکی یاد گرفته‌اند. آنان با چکش و اسکنه روی چوب، سنگ و فلزات، حکاکی می‌کنند و وسایل تزئینی گوناگونی را تولید می‌نمایند.

ملینا مطهرنیا، یکی از اعضای این گروه پنج‌نفره‌ی حکاکان به روزنامه اطلاعات روز می‌گوید که از هشت ماه به این‌سوه مصروف هنر حکاکی است.

او می‌گوید: «اعضای گروه تجمیل پنج نفر هستیم که کار می‌کنیم. من به این هنر علاقه‌ی زیادی دارم. چون این هنر ظریف‌کاری است و خانم‌ها بیشتر به این هنر علاقه پیدا کرده‌اند.»

بانو مطهرنیا فارغ صنف دوازدهم مکتب است و بعد از تحولات سیاسی مدتی زیادی خانه‌نشین بود.

او می‌گوید: «ما به‌روی صندوقچه، ساعت، جا قرآنی، قاب عکس، جای دستمال کاغذی، جاقلمی و روی مبل‌ها حکاکی می‌کنیم. هر لوازمی که از چوب ساخته شده باشه ما می‌توانیم روی آن حکاکی کنیم.»

«تجمیل»، عنوان این گروه کاری پنج‌نفره‌ی دختران است که پشت میز ساعت‌ها با یک‌دیگر کار می‌کنند.

دختران با حکاکی امرار معاش می‌کنند

این دختران پس از ماه‌ها بیکاری و خانه‌نشینی مصروف به این هنر شده‌اند. اکنون خرسند اند که نه تنها از بیکاری نجات یافته، بل صاحب شغل و درآمد نیز شده‌اند.

برخی از این دختران که نان‌آور خانواده‌های‌شان اند، به روزنامه اطلاعات روز می‌گویند که ساخته‌های دستی‌شان در بازار با بهای مناسب به فروش می‌رسد. خانم مطهرنیا می‌گوید که از طریق این حرفه‌ی‌شان ماهانه ۱۰ تا ۱۲ هزار افغانی کمایی می‌کنند.

او می‌گوید: «چون اوایل کار ما است و مردم هم آشنایی زیاد با این هنر ندارند و از طرفی هم وضعیت اقتصادی ضعیف است، در ماه تقریبا ده تا دوازده هزار افغانی کار می‌کنیم.»

همین‌طور، جلیل‌احمد ارباب‌زاده، هماهنگ‌کننده کارگاه‌های حکاکی می‌افزاید: «برعلاوه این‌که این هنر یک سرگرمی مثبتی به خانم‌ها شده، با فروشات و تولیداتی که دارند تا حدودی می‌توانند هزینه خانواده‌های خود را از بابت خرج و مصارف شان تکمیل کنند.»

این دختران حکاک در هرات همچنان از دیگر دختران و زنان کشور می‌خواهند تا در شرایط کنونی خانه‌نشینی را اختیار نکنند و نظر به علاقه‌ی‌شان به یادگیری فن و حرفه پرداخته و حضور شان را در جامعه پررنگ کنند.

اجناس تولیدی این دختران از ۳۰۰ تا ۲۰۰۰ افغانی در بازار به‌فروش گذاشته می شود.

رونق دوره‌های آموزشی حکاکی

این کارگاه آموزش هنر حکاکی از سوی یک مؤسسه حمایت مالی می‌شود و آن‌طور که مسئولان آن می‌گویند در حال حاضر پنج گروه کاری از دخترخانم‌ها در این صنف‌ها سرگرم یادگیری این حرفه اند.

محمدامیر صدیقی، مسئول مؤسسه انکشافی افغان و تمویل‌کننده این پروژه به روزنامه اطلاعات روز می‌گوید که در یکی دو سال اخیر علاقه‌مندی زنان و دختران به یادگیری هنر حکاکی به شکل بی‌سابقه‌ی افزایش یافته است.

به بیان او: «نظر به وضعیت فعلی که محدودیت‌ها به خانم‌ها ایجاد شده ما در یک دوره آموزشی که ظرفیت آن ۴۱ نفر بود و شاگرد ضرورت داشتیم، دور از تصور بود که بالای ۳۰۰ نفر از دخترخانم‌ها درخواست داده بودند.»

براساس آمارهای برخی از حکاکان در هرات، هم‌اکنون بیش از ۵۰۰ دختر و زن با هنر حکاکی  در این ولایت سرو‌کار دارند.
مریم کبیری، مسئول فروشگاه یونیک دیزاین در هرات است.

فرصت خوبی سرمایه‌گذاری

مریم کبیری، دختر هنرمند هراتی است که با سرمایه ۵۰۰ افغانی کارش را آغاز کرد و اکنون سرمایه کارگاهش به ۵۰۰ هزار افغانی می‌رسد. او به روزنامه اطلاعات روز می‌گوید که علاقه‌ی زیادش به هنر حکاکی باعث شد بیشتر تلاش کند و اکنون تنها دختر هنرمند در کشور است که سبک لیزری حکاکی را کار می‌کند.

او می‌گوید: «از سال ۲۰۱۷ کار خود را با سرمایه خیلی اندکی شروع کردم و خوشبختانه در این مدت دست‌آوردهای خیلی خوبی در قسمت کارهای دیزاین دیکور و لیزری دارم.» خانم کبیری می‌افزاید که این هنر را بدون این‌که به شکل علمی و عملی بیاموزد به شکل آماتور یاد گرفته است. به‌گفته‌ی او، بیش از شش سال تجربه کار در این هنر را دارد و در این مدت توانسته شاگردان زیادی را نیز یاد بدهد و برای‌شان کارآفرینی ایجاد کند.

کارگاه این خانم‌ هنرمند هرات، اکنون به خانه‌اش است و با دیگر هنرجویانش به‌کار و تولید می‌پردازد.

او می‌افزاید: «در یکی از موقعیت‌های شهر هرات کارگاه مجهز خوبی داشتم. با علاقه و شوق کار می‌کردم و شاگردان زیادی نیز داشتم؛ اما بعد از تحولات به‌خاطر محدودیت و ناامنی کارگاه را انتقال دادم به خانه و از طریق آنلاین سفارش مشتریان را می‌گیریم.»

اجناسی را که خانم کبیری آماده می‌کند به قیمت‌های مختلف به‌فروش می‌رساند.

او نیز از افزایش علاقه‌مندی دختران و زنان؛ همزمان با تسلط طالبان و تعطیلی مکاتب و محدودیت کار برای زنان، به یادگیری حرفه‌های مختلف چون حکاکی سخن می‌زند.

حکاکی از هنرهای قدیمی هرات است که از دوره تیموریان یعنی بیشتر از ۶۰۰ سال پیش به میراث مانده ‌است.

او می‌افزاید: «قسمتی از عوایدی که از کارم بدست می‌آورم مصرف خودم می‌کنم و قسمتی را به مخارج خانواده اختصاص می‌دهم.»

مریم کبیری، دختر هنرمند هراتی است که با سرمایه ۵۰۰ افغانی کارش را آغاز کرد و اکنون سرمایه کارگاهش به ۵۰۰ هزار افغانی می‌رسد. او به روزنامه اطلاعات روز می‌گوید که علاقه‌ی زیادش به هنر حکاکی باعث شد بیشتر تلاش کند و اکنون تنها دختر هنرمند در کشور است که سبک لیزری حکاکی را کار می‌کند.
مشکلات اقتصادی هم نتوانسته از علاقه‌ی خرید هراتیان به لوازم دیکوری خانه بکاهد.

تیمورشاه عثمانی، یکی ازعلاقه‌مندان لوازم دیکوری خانه با هنر حکاکی دیزاین‌شده است که برای خرید چند قلم از صنایع این دختران به یکی از مراکز فروش آن‌ها آمده‌ است.

به‌گفته‌ی او، زیبایی طرح و نوع ظریف‌کاری که روی این اجناس شده، علاقه‌‌اش را جلب کرده‌ است. او می‌افزاید: «برای اولین‌بار است که به این کارگاه آمده‌ام. جنس‌های این خانم‌ها را که دیدم علاقه‌مند خرید شان شدم. چهار دانه جنس‌های خیلی خوبی که از چوب ساخته شده، از جلمه چاکلیت‌دانی خریداری کردم.» آقای عثمانی، تأکید دارد که شهروندان به‌خاطر تشویق خانم‌‍‍‌‌ها هم که شده باید در این شرایط از ساخته‌های دستی زنان خریداری کنند.


Source link

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شدعلامتدارها لازمند *

*