اخیرا گلبدالدین حکمتیار در پیوند به اعتراضات جهانی که برای توقف نسلکشی هزارهها راهاندازی شده است ابراز نظر کرده و حامیان آنرا «مغرض» خوانده است. شماری از استادان دانشگاه و دیگر چهرههای تاثیرگذار او را متوهم خوانده و میگویند که قادر به درک واقعیت نیست.
دکتر یعقوب یسنا، پژوهشگر و استاد سابق دانشگاه البیرونی در پیوند به اظهارات آقای حکمتیار نوشته است که او “دچار کوری عصبیت است.” به باور آقای یسنا، حکمتیار بنابه کوری ناشی از “عصبیت قومی و مذهبی” قادر به درک “واقعیت شهروندی و زیستی مسالمتآمیز به اساس ارزشهای سیاسی” نیست.
علی امیر، پژوهشگر مطالعات اسلامی و استاد سابق دانشگاه ابن سینا از حکمتیار بنام “پیرمرد خنزرپنزری” یاد کرده و گفته است که بگذاریم او در “نفرت و کینه خود غوطهور بماند.”
“پیرمرد خنزرپنزری” یکی از شخصیتهای منفور در ادبیات محسوب میشود که از کتاب “بوف کور” صادق هدایت گرفته شده است. این پیر مرد “خنزرپنزری” به تمامی نمادی از شرارت، پوسیدگی فکری، بدویت قبیلهای و اوج حیوانیت کور است که با هیچ تمدن و انسانیتی سازگار نیست.
علی امیر همچنان نوشته است: “آینده از آن حکمتیار نیست. او فرصت آدم شدن را از دست داده است.” به باور آقای امیر، “حکمتیار معجونی از غرور و توهم است.”
آقای امیری نیز تاکید کرده است که حکمتیار “از آنجا که غرق در توهم است، توان دیدن واقعیت را ندارد.”
همچنان داوود سرخوش، هرمند محبوب و صاحبنام افغانستان در یک یادداشت فیسبوکی گلبدین حکمتیار را “آدم بدحالی” توصیف کرده که “تمام عمر جبین بر آستان توهم سایید”ه است.
Source link